سوداگر

جوئل بکمن، تا قبل از آنکه به خاطر خیانت (و اتهامات دیگر) به زندان فدرال فرستاده شود، مرد بسیار قدرتمندی بود. فرد بسیار بانفوذی که به لقب «سوداگر» شهرت یافته بود—وکیلی که سالیانه ۱۰ میلیون دلار درآمد داشت و می‌توانست «هر دری را در واشنگتن بگشاید». تا اینکه تصمیم به انجام معامله‌ای گرفت تا در مقابل دریافت بالاترین قیمت پیشنهادی، امکان دسترسی به نیرومندترین سامانه‌ی ماهواره‌ای جاسوسی دنیا را در اختیار خریدار قرار دهد. بکمن وقتی لو رفت، داوطلبانه به زندان رفت تا جانش را در امان نگه دارد، چون طرف‌های ذی‌نفع (اسرائیلی‌ها، سعودی‌ها، روس‌ها، و چینی‌ها) همه سعی داشتند به هر قیمتی به اسرار او دست یابند. غافل از اینکه دولت کشور خودش هم در فکر دستیابی به آن اطلاعات است—یا لااقل ترجیح می‌دهد بکمن این اسرار را با خود به گور ببرد. اکنون، شش سال پس از زندانی شدنش، رئیس سی‌آی‌ای رئیس‌جمهور فرومانده از دور بعدی انتخابات را متقاعد می‌کند که بکمن را عفو کند. بدین سان، سوداگر تبدیل به یک مرد آزاد—و یا در واقع یک هدف آزاد—می‌شود. بکمن را مخفیانه از کشور خارج می‌کنند و به ایتالیا می‌برند. هویتی جدید به او می‌دهند و برای آموزش زبان ایتالیایی به او، معلم خصوصی می‌گیرند. سپس یک بازی موش و گربه با آهنگ تند آغاز می‌شود که در آن، سازمان‌های مختلفی در صدد نابودی بکمن هستند، و بکمن در تلاش برای حفظ جان خود است.